Displaying items by tag: فناوری

مرورگر فایرفاکس از فرمت WebP پشتیبانی خواهد کرد؛ تغییری از غول بزرگ اینترنتی برای افزایش سرعت وب‌گردی با استفاده از یک فرمت تصویری بهتر.

گوگل هشت سال پیش از فرمت WebP رونمایی کرد و از آن پس از این فرمت در مرورگر کروم، اندروید و بسیاری دیگر از سرویس‌های آنلاین خود بهمنظور کاهش ترافیک مصرفی و افزایش سرعت، استفاده کرد. اما گوگل از همان ابتدا برای تشویق رقیبان خود جهت استفاده از این فرمت، با مشکلاتی مواجه بود.

موزیلا ابتدا استفاده از WebP را به بهانه‌ی تفاوت نه‌چندان قابل توجه نسبت به فرمت‌های رایج تصویری مثل JPEG و PNG رد کرد. این شرکت WebP را به‌طور دقیق مورد ارزیابی قرار داد اما درنهایت JPEG را ترجیح داد. \حال موزیلا نظر خود را تغییر داده‌ است. در هفته گذشته مایکروسافت نیز اعلام کرد که پشتیبانی از WebP را به مرورگر Edge خواهد آورد.

این شرکت غیرانتفاعی اعلام کرد:

موزیلا با پشتیبانی از WebP به سمت جلو حرکت می‌کند.

پشتیبانی از یک فرمت جدید تصویری در وب، مسئله‌ی مهمی است. علاوه‌بر چالش‌های فنی و ریسک‌های امنیتی جدید، پشتیبانی از یک فرمت جدید به معنای استفاده از آن برای سال‌های مدید است؛ زیرا حذف پشتیبانی در آینده موجب اخلال در وب‌سایت‌هایی می‌شود که بر آن فرمت تکیه کرده‌اند.

این موضوع یکی از مشکلات اصلی وب است. سازندگان مرورگرها و توسعه‌دهندگان وب‌سایت‌ها خواهان پیشرفت فناوری هستند، اما برخلاف سیستم‌های عامل هوشمند موبایل مثل اندروید و iOS، نمی‌توانند پایه‌ها و فناوری‌های قدیمی را به‌راحتی حذف کنند. فناوری‌های وب عمری طولانی دارند.

البته استثنائاتی نیز وجود دارد. مرورگرها، رابط‌های ناکارآمد را معمولاً پس از ارزیابی‌های دقیق حذف می‌کنند. ولی این امر برای فناوری‌های گسترده‌تری مثل ادوبی فلش سخت‌تر است. چندین سال است که این فناوری در حال حذف آرام است. مرورگرها و حتی خود ادوبی به این نتیجه رسیده‌اند که مشکلات امنیتی و پایداری فلش، آن را فاقد ارزش می‌کند. حذف آن با سال‌ها تلاش برای افزودن قابلیت‌های فلش به خود وب، امکان‌پذیر شده‌ است.

چرا موزیلا تغییر موضع داده است؟

ما شاهد توسعه‌هایی هستیم که ممکن است موجب پذیرش سریع‌تر WebP شوند.

موزیلا از طرفداران مهم فرمت تصویری در دست توسعه‌ای به نام AVIF است. WebP مبتنی بر فناوری فشرده‌سازی ویدیویی VP8 گوگل است؛ اما AVIF مبتنی بر فرمت ویدیویی جدیدتری به نام AV1 است که توسط گروه اتحاد برای رسانه آزاد (Alliance for Open Media) ایجاد شده‌ است. این گروه شامل عضوهایی مانند گوگل، اپل، مایکروسافت، سیسکو، آمازون، نتفلیکس و فیسبوک بوده و در حال حاضر بیشترین تمرکز آن روی فرمت ویدیویی AV1 است.

ما همچنین منتظر آماده‌سازی AVIF هستیم و به سرمایه‌گذاری روی آن ادامه می‌دهیم.

اپل پشتیبانی از WebP را در نسخه‌های تست مرورگر سافاری اعمال کرده‌ بود، اما این پشتیبانی را حذف کرد. این مسئله، مشکلاتی را برای توسعه‌دهندگانی ایجاد می‌کند که خواهان استفاده از این فرمت بوده اما پشتیبانی از آیفون‌ها و آیپدها نیز برایشان حائز اهمیت است. اپل در این رابطه اظهار نظر نکرده است.

طی یک سال اخیر، بسیاری از شرکت‌های فعال در زمینه‌ی ساخت تراشه و گوشی‌های هوشمند تمرکز ویژه‌ای روی پیاده‌سازی قابلیت‌های جدید مبتنی بر هوش مصنوعی در محصولات خود داشته‌اند. یکی از شناخته‌شده‌ترین محصولات مرتبط، پردازنده‌ی کرین ۹۸۰ هواوی است که از واحد پردازش عصبی دوگانه (NPU) جداگانه بهره می‌برد و همین موضوع باعث شده است تا کاربران، انتظار عملکرد بسیار خوبی را در زمینه‌ی هوش مصنوعی از آن داشته باشند.

سامسونگ همواره جزو شرکت‌هایی بوده که به واحد پردازش عصبی علاقه‌ای نشان نداده است؛ با این‌همه، آن‌طور که شایعات اخیر می‌گویند، کره‌ای‌ها به‌دنبال سنت‌شکنی هستند و قصد دارند در گوشی موردانتظار گلکسی اس ۱۰، از پردازنده‌ای با NPU اختصاصی بهره بگیرند.

طبق اطلاعات منتشرشده از سوی پروفایل لینکدین یکی از کارمندان پیشین سامسونگ، این شرکت کره‌ای توسعه‌ی نسل دوم واحد پردازش عصبی خود را در دسامبر ۲۰۱۷ آغاز کرده است؛ البته با توجه به اینکه کارمند یادشده تنها به همین توضیح اکتفا کرده است، تاکنون جزئیات بسیاری کمی از این ماجرا می‌دانیم.

با در نظر گرفتن این موضوع که سامسونگ کار روی NPU را از حدود یک‌ سال پیش آغاز کرده است، می‌توان مدعی شد که احتمالا در گوشی پرچمدار Samsung Galaxy S10 شاهد بهره‌گیری از آن باشیم.

کارمند پیشین سامسونگ در متن خود به این موضوع اشاره می‌کند که NPU یادشده در حقیقت دومین نسل از NPUهای سامسونگ است؛ با توجه به اینکه در هیچ‌یک از گوشی‌های کره‌ای‌ها شاهد استفاده از تراشه‌ای با واحد پردازش عصبی اختصاصی نبوده‌ایم، می‌توان گفت که سامسونگ مدت‌ها پیش به‌فکر ساخت NPU افتاده است؛ اما پس از طراحی و تولید آن، نتیجه‌ی نهایی آن‌چیزی نبوده که خودشان انتظار داشته‌اند و به‌همین دلیل تصمیم گرفته‌اند تا از آن در گوشی‌هایشان استفاده نکنند. 

همان‌طور که بالاتر ذکر کردیم، اگر سامسونگ واقعا کار روی NPU اختصاصی خود را از یک سال پیش آغاز کرده باشد، می‌توان انتظار داشت که در گوشی گلکسی اس ۱۰ شاهد استفاده از آن باشیم؛ بنابراین NPU موردبحث ممکن است بخشی از تراشه‌ی موردانتظار اکسینوس ۹۸۲۰ باشد.

بدیهی است که نمی‌توان با اطمینان درباره‌ی وجود NPU اختصاصی در پردازنده‌ی اس ۱۰ صحبت کرد؛ در حقیقت، تا زمان معرفی رسمی گوشی جدید سامسونگ، این خبر تنها در حد یک شایعه باقی می‌ماند.

Binance بزرگترین صرافی ارز رمزنگاری‌شده از لحاظ حجم خرید و فروش‌های انجام‌شده است. این صرافی که در ایران با نام بینانس یا بایننس شناخته می‌شود، میزبان بسیاری از فعالان ایرانی حوزه‌ی ارزهای دیجیتال نیز بوده و البته اخیرا شایعاتی از توقف خدمت‌رسانی آن به این دسته از کاربران منتشر شده است. به‌هرحال صرف‌نظر از صحت یا عدم صحت این شایعات، این صرافی هدفی بزرگ و قابل توجه را برای ابتدای سال ۲۰۱۹ خود مشخص کرده و به‌نظر می‌رسد برای اجرای آن جدی است.

بایننس تصمیم گرفته تا نسخه‌ی بتا یا اولیه‌ی صرافی غیرمتمرکز یا DEX خود را در ابتدای سال ۲۰۱۹ رونمایی کند.چانگپنگ ژائو مدیرعامل این صرافی که در اکوسیستم رمزارزها به CZ معروف است، هفته‌ی پیش در مورد این خبر اعلام کرد:

اخیرا جلسه‌ای مفید با توسعه‌دهندگان صرافی غیرمتمرکز بایننس داشتیم که در آن، سکه‌ی این صرافی با نام BNB به‌عنوان ارز اصلی و Gas مورد استفاده خواهد بود. این صرافی، دارایی‌های کاربران را کنترل نمی‌کند. اولین رونمایی رسمی از صرافی غیرمتمرکز بینانس در انتهای سال جاری یا ابتدای سال بعد انجام خواهد شد.

چرا صرافی غیرمتمرکز

سی‌زد در یکی از مصاحبه‌های خبری خود اعلام کرده بود که صرافی‌های غیرمتمرکز را آینده‌ی اکوسیستم ارزهای دیجیتال می‌داند. چشم‌انداز بلندمدت او، کیف پول‌های کاملا شخصی و بدون کنترل شرکت‌ها است. کاربران با این ساختارها می‌توانند بدون دخالت واسطه‌ها به تجارت ارزهای رمزنگاری‌شده بپردازند.

مدیرعامل Binance در این مورد در مصاحبه‌ی خبری خود باCNBC اعلام کرد:

من باور دارم که صرافی غیرمتمرکز، آینده‌ی مورد انتظار ما خواهد بود؛ البته نمی‌دانم که این آینده چه زمانی به حقیقت می‌پیوندد. در واقع ما در ابتدای راه قرار داریم و نمی‌توان گفت که مثلا یک، دو یا چند سال دیگر به این نتیجه خواهیم رسید. نکته‌ی مهم این است که برای این آینده آماده باشیم.

یک صرافی متمرکز، عمده‌ی درآمد خود را از طریق کارمزدهای انتقال و تبدیل ارزها کسب می‌کند. اما صرافی‌های غیرمتمرکز با استفاده از ساختارهایی همچون قراردادهای هوشمند و شبکه‌های پلتفرم‌هایی همچون اتریوم، مبالغ ثابتی را برای تبدیل و نقل و انتقال دریافت می‌کنند.

ویتالیک بوترین هم‌بنیان‌گذار اتریوم سال گذشته مدلی با استفاده از EtherDelta معرفی کرد که نوعی صرافی غیرمتمرکز بود. او با این مدل و ابزار تلاش کرد تا توسعه‌دهندگان را به ساخت محصولات و سرویس‌های این‌چنینی تشویق کند. پس از آن، یک کاربر، سرویس بینانس را در توییتر به بوترین پیشنهاد داد و کارمزد پایین ۰.۰۵ درصدی آن را به‌عنوان نقطه‌ی قوت معرفی کرد.

بوترین در پاسخ این کاربر گفت که فعالیت در صرافی‌های متمرکز نیازمند ثبت‌نام و برخی اوقات فرآیندهای تایید هویت است. درحالی‌که در صرافی‌های غیرمتمرکز می‌توان از کیف‌پول‌های موجود مانند MetaMask برای خرید و فروش ارزهای رمزنگاری‌شده استفاده کرد.

رقابت غیرمتمرکز با متمرکز

سی‌زد می‌گوید Binance یک راهکار امن‌تر نسبت به صرافی‌های غیرمتمرکز است، چرا که ساختار و معماری کاملا امنی دارد. این صرافی از سال ۲۰۱۷ و شروع به‌کار، هیچ‌گاه هک نشده است. مدیرعامل این صرافی معتقد است دلیل اصلی استفاده از صرافی‌های غیرمتمرکز، آزادی کاربر در کنترل دارایی‌ها خواهد بود. در واقع در این صرافی‌ها نیاز به ساخت حساب کاربری یا ارسال درخواست برای برداشت دارایی نیست. تمامی فرآیندها در شبکه‌ی بلاک‌چینو کیف‌پول‌هایی بدون کنترل شرکت‌ها انجام می‌شود.

کارشناسان معتقدند با افزایش استفاده از ارزهای رمزنگاری‌شده و کاهش علاقه‌ی فعالان این اکوسیستم به پول‌های سنتی، کاربران به مرور به صرافی‌های غیرمتمرکز نقل مکان خواهند کرد. به‌هر حال با اینکه هنوز زمان این تغییر مشخص نیست، به‌نظر می‌رسد تیم بایننس با جدیت برای آن آماده می‌شود.

مک‌بوک پروهای جدید اپل به هیچ‌وجه دستگاه‌های ارزان‌قیمتی نیستند؛ اقتصادی‌ترین مدل ۱۳ اینچی این دستگاه‌ها با برچسب قیمتی ۱۸۰۰ دلار به‌فروش می‌رسد و بالاترین نسخه‌ی ۱۵ اینچی آن‌ها با پردازنده‌ی Core i9، قیمتی معادل ۶۷۰۰ دلار دارد؛ اما به‌نظر می‌رسد که کوپرتینونشین‌ها با به‌کار بستن ترفندی، قیمت تمام‌شده‌ی آن‌ها را بیش از پیش افزایش می‌دهند.

صرف‌نظر از برچسب قیمتی فوق‌العاده بالا و تمام دانگل‌هایی که برای استفاده از مک‌بوک پروهای جدید نیاز دارید، باید به نکته‌‌ای عجیب درباره‌ی تعمیر این دستگاه‌ها نیز توجه داشته باشید؛ به‌گزارش وب‌سایت Motherboard، اپل نرم‌افزار جدیدی را در لپ‌تاپ‌های سال ۲۰۱۸ خود به‌کار گرفته است که به‌موجب آن «چنانچه نرم‌افزار انحصاری «پیکره‌بندی سیستم» اپل پس از جایگزینی قطعات دستگاه اجرا نشود، کامپیوتر غیرفعال خواهد شد».

سیاست جدید اپل که در مورد کامپیوتر ۵ هزار دلاری آی‌مک پرو نیز اجرایی شد، تقریبا تعمیر هر موردی، از نمایشگر و مدار منطقی گرفته تا بدنه (شامل کیبورد و تاچ‌پد) و سنسور Touch ID را پوشش می‌دهد. پس از فعال‌شدن قفل، «کامپیوتر تنها زمانی فعال می‌شود که اپل یا یکی از اعضای سرویس‌های معتبر ارائه‌دهنده‌ی خدمات اپل، نرم‌افزار عیب‌یابی این شرکت، موسوم به Service Toolkit 2 را اجرا کند».

Apple تاکنون در مورد سیاست جدید خود شفاف نبوده است و احتمالا برخی از خریداران مک‌بوک پروهای جدید پس از گذشت یک سال و منقضی‌شدن برنامه‌ی گارانتی اپل، در صورت اقدام به تعمیر دستگاه خود، غافلگیر خواهند شد. اپل مدت‌ها است که با لحیم‌کردن ماژول رم به برد اصلی و چسباندن نمایشگر به پنل پشت، تعمیر محصولات خود را به فرآیندی غیرممکن بدل می‌کند؛ اما سیاست جدید این شرکت، فراتر می‌رود. کوپرتینونشین‌ها باید هنگام فروش، به خریداران اطلاع دهند که برای تعمیر مک‌بوک پرو باید به مراکز مجاز Apple مراجعه کنند و از برنامه‌ی Apple Care بهره ببرند؛ اگرچه این برنامه به هیچ‌وجه ارزان نیست؛ اما گزینه‌ی بهتری نسبت به خرید نمایشگر یا مادربرد جدید محسوب می‌شود.

احتمالا مک‌بوک پرو آخرین محصولاتی نخواهند بود که چنین سیاستی در مورد آن‌ها اتخاذ می‌شود و احتمالا اپل در خصوص‌های مک‌های جدید نیز که اواخر ماه جاری میلادی روانه‌ی بازار می‌شوند، استراتژی مشابهی را به‌کار خواهد بست. این موضوع در قالب لایحه‌ای موسوم به «حق تعمیر» نیز در ۱۹ ایالت از جمله کالیفرنیا، ایالت مادری اپل دنبال می‌شود. ظاهرا اپل با لایحه‌ی یادشده مخالفت می‌کند؛ که البته با توجه با دشواری تعمیر محصولات این شرکت، چندان هم مایه‌ی تعجب نیست.

مشکلات یادشده به تراشه‌ی T2 بازمی‌گردد؛ تراشه‌ای مجزا که مدیریت مواردی همچون دوربین فیس‌تایم و تا‌چ‌بار را برعهده دارد و برای افزایش امنیت سیستم، کل فرآیند بوت را نیز پایش می‌کند؛ چنانچه تراشه‌ی T2‌ قادر به اعتبارسنجی فرآیند بوت نباشد؛ به‌عنوان مثال هنگامی که شخصی دستگاه را تعمیر کرده باشد، کامپیوتر روشن نخواهد شد. بدین ترتیب شما باید به یکی از اپل استورها مراجعه کنید که احتمالا در این حالت برای تعمیر مجدد کامپیوتر متضرر خواهید شد؛ چرا که تعمیرات صورت‌گرفته توسط دیگران، با استانداردهای اپل هم‌خوانی ندارد.

بنابراین دیگر نمی‌توان مک‌بوک پرو را در خانه تعمیر کرد، ضمن اینکه سرویس‌های متفرقه‌ی تعمیرات نیز از سیاست جدید اپل متضرر خواهند شد. با توجه به نکات یادشده، کوپرتینونشین‌ها تنها دو راهکار را در اختیار خریداران محصولات خود می‌گذارند:

• مک‌بوک پرو گران‌قیمت شما حداقل تا سه سال نیازی به تعمیر نداشته باشد.
• ۲۶۹ دلار برای مدل ۱۳ اینچی یا ۳۷۹ دلار برای مدل ۱۵ اینچی جهت خرید اشتراک +AppleCare هزینه کنید و دو سال گارانتی دیگر برای تعمیر سخت‌افزار در اختیار داشته باشید.

به‌موجب برنامه‌ی AppleCare‌، اپل به خریداران مک‌بوک تضمین می‌دهد که چنانچه طی سه سال ابتدایی، مشکلی برای دستگاه آن‌ها رخ دهد، این شرکت مشکل یادشده را به‌صورت صحیح و رایگان مرتفع خواهد کرد. AppleCare صدمات ناشی از حوادث را نیز پوشش می‌دهد؛ اما در این صورت کاربر باید ۹۹ دلار برای «تعمیر نمایشگر و بدنه» یا ۲۹۹ دلار برای «سایر صدمات» هزینه کند. بدون برنامه‌ی AppleCare‌ شما ناگزیر به پرداخت هزینه‌‌های سنگین برای تعمیر دستگاه خود خواهید شد.

با استعفای بنیان‌گذاران اینستاگرام ظاهرا مسیر یکپارچگی این شبکه‌ی اجتماعی اشتراک‌گذاری تصاویر با شرکت مادرش هموارتر شده است. براساس گزارشی تازه، اینستاگرام در حال آزمایش تنظیم جدیدی است که به کمک آن می‌تواند داده‌های مربوط به موقعیت کاربر را با فیسبوک به اشتراک بگذارد؛ بدین معنی که حتی در صورت عدم استفاده از اپلیکیشن فیسبوک، تصویر تقریبا کاملی از تحرکات کاربر در اختیار این شرکت قرار خواهد گرفت. نخستین بار پژوهشگری به نام جین وانگ از وجود چنین تنظیمی خبر داد. این گزینه ظاهرا در تنظیمات حریم شخصی اینستاگرام قرار گرفته است و جزئیات تاریخچه‌ی مکان کاربر را در خود نگهداری می‌کند.

تنظیم یادشده به‌طور مشخص می‌گوید که تاریخچه‌ی موقعیت به محصولات فیسبوک از جمله اینستاگرام و مسنجرامکان می‌دهد تا تاریخچه‌ی مکان‌های دقیق دریافت‌شده از طریق سرویس‌های مکانی را روی دستگاه کاربر بسازد و از آن استفاده کند. این ویژگی از ردیابی جی‌پی‌اس استفاده خواهد کرد تا حتی در صورت عدم استفاده از اپلیکیشن، موقعیت کاربران اینستاگرام را تعیین کند.

کارکرد تنظیم جدید اینستاگرام در اسکرین‌شاتی که وانگ در توییتر خود منتشر کرده، بدین شرح توضیح داده شده است:

هنگامی که تاریخچه‌ی مکان فعال باشد، فیسبوک در فواصل معین موقعیت دقیق فعلی شما را حتی در صورت ترک اپلیکیشن به تاریخچه‌ی مکان اضافه کند. شما می‌توانید هر زمان که بخواهید تاریخچه‌ی مکان را در تنظیمات موقعیت اپلیکیشن غیرفعال کنید. هنگامی که این تنظیم خاموش شود، فیسبوک افزودن اطلاعات تازه را به تاریخچه‌ی مکان شما که قابل مشاهده در تنظیمات مکان است، متوقف خواهد کرد. فیسبوک می‌تواند همچنان تازه‌ترین مکان دقیق شما را دریافت کند؛ در نتیجه می‌توانید برای مثال، محتوایی را پست کنید که با مکان شما برچسب‌گذاری شده است.

از آنجایی که Instagram در واقع محصولی متعلق به Facebook است، افزودن چنین تنظیمی، غیرمنتظره به‌نظر نمی‌رسد. همان‌طور که اشاره شد، کناره‌گیری اخیر بنیان‌گذاران اینستاگرام از سمت‌هایشان و انتصاب آدام موسری به‌عنوان مدیر جدید این شبکه‌ی اجتماعی موجب شده است که شکاف موجود بین دو اپلیکیشن بیش از پیش پر شود. هنوز نمی‌توان گفت که تاریخچه‌ی مکان اصلا در نهایت منتشر خواهد شد یا خیر. با این حال، یکی از سخنگویان فیسبوک در گفتگو با خبرگزاری تک‌کرانچ تایید کرد که این تنظیم یکی از چندین قابلیتی محسوب می‌شود که هم‌اکنون در دست توسعه است.

واحدهای کسب‌وکار سامسونگ درصدد هستند تا تولید نمایشگر OLED مورد نیاز خود را به شرکت‌های زیرمجموعه‌ی خود واگذار کنند. در این میان شرکت چینی BEO، تمایل دراد که به‌عنوان بزرگترین سازنده‌ی نمایشگر چین، تامین نمایشگر OLED مورد نیاز سامسونگ را برعهده بگیرد. 

براساس آخرین خبرها، BEO به‌دنبال این است که بتواند نمایشگر OLED مورد نیاز سامسونگ برای تولید ساعت هوشمند گلکسی واچ سامسونگ را تامین کند. 

سامسونگ و BOE، مجبور هستند ارتباط فعلی موجود را داشته باشند. با وجودی که شرکت BEO، نمایشگرهایLCD مورد نیاز شرکت را تولید کرده، ولی تاکنون هرگز وارد حوزه‌ی تولید نمایشگر OLED نشده است. براساس آخرین اطلاعات، شرکت BOE، در ماه می (اردیبهشت‌ماه) سال جاری میلادی، برای اولین بار تولید نمایشگر نسل ششم OLED را آغاز کرده است.

باید این موضوع را درنظر بگیریم که ساخت نمایشگر OLED چندان هم آسان نیست. سامسونگ دیسپلی، یکی از شرکت‌های زیرمجموعه‌ی سامسونگ، در تولید نمایشگر OLED، تسلط و غلبه‌ی خوبی بر بازار دارد. با این وجود شرکت BEO، تمایل دارد که تولید نمایشگر مورد نیاز برای گلکسی واچ سامسونگ را برعهده بگیرد. براساس آخرین گزارش Samsung، کره‌ای قصد دارند هر ماه در حدود ۳۰۰ هزار تا یک میلیون ساعت هوشمند Galaxy Watch تولید کنند.

اگر BEO بتواند تمام نمایشگرهای مورد نیاز برای این حجم تولید را از آن خود کند یا حتی درصدی از این سفارشات را برعهده بگیرد، کسب‌وکار پررونقی را رقم خواهد زد. براساس اعلام یک منبع خبری که در صنعت حضور دارد، ظاهرا در حال حاضر شرکت BOE، در حال کارکردن روی نمونه‌هایی از نمایشگر مورد نیاز سامسونگ برای گلکسی واچ است. اگر شرکت BEO بتواند حجمی از سفارشات نمایشگر OLED سامسونگ را برعهده بگیرد، همین رویکرد می‌تواند فضا و امکانات جدیدی برای شرکت چینی ایجاد کند تا در بازار نمایشگرهای OLED حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. از آنجایی که سامسونگ بزرگترین شرکت تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند در جهان است، قرارداد تامین نمایشگر OLED‌، پیروزی بزرگی برای شرکت BOE خواهد بود.

پیشتر گفته شده بود که بزرگترین سازنده‌ی نمایشگر در چین، قصد دارد تامین نمایشگر OLED گوشی‌های هوشمند پرچمدار هواوی را نیز برعهده بگیرد. هرچند نباید فراموش کنیم که عموما چنین گزارش‌هایی در مورد زنجیره‌ی تامین، از سوی سامسونگ یا BOE رد یا تایید نشده‌اند. لذا در مورد صحت و سقم گزارش نمی‌‌توان نظر قطعی و نهایی داد. 

سامسونگ در بهار ۱۳۹۷ (سه‌ماهه‌ی دوم ۲۰۱۸ میلادی) به دلیل فروش پایین گلکسی اس ۹، عملکردی ناامید‌کننده‌ در بخش مالی از خود نشان داد؛ اما به‌ نظر می‌رسد این ناکامی مقطعی بوده است. این شرکت روز پنجشنبه با انتشار انتظارات مالی خود برای پاییز ۱۳۹۷ (سه‌ماهه‌ی سوم ۲۰۱۸)، اعلام کرد که در این بازه‌ی زمانی موفق به شکستن رکورد خود در کسب سود فصلی شده است.

غول کره‌ای در تابستان ۱۳۹۷ (سه‌ماهه‌ی منتهی به سپتامبر) از مجموع درآمد ۶۵ تریلیون وون (۵۷.۵ میلیارد دلار)، ۱۷.۵ تریلیون وون (۱۵.۵ میلیارد دلار) سود عملیاتی به‌ دست آورده است. این مقدار نشان‌دهنده‌ی  ۲۰ درصد افزایش در مقایسه با مدت مشابه سال قبل و نزدیک به ۱۲ درصد بیشتر از رکورد پیشین سود فصلی در سه‌ماهه‌ی نخست امسال است.

سامسونگ تا پیش از انتشار کامل گزارش مالی، جزئیات عملکرد کسب‌وکارهای خود را به تفکیک اعلام نمی‌کند. در نتیجه برای کسب اطلاع از اینکه کدام واحد از شرکت در کسب این سود نقش بیشتری داشته است، باید قدری بیشتر منتظر بمانیم. با فروش ناامیدکننده‌ی گلکسی اس ۹، قطعاتی نظیر نمایشگر و حافظه احتمالاً عامل اصلی رکوردشکنی سامسونگ بوده‌اند.

سه‌ماهه‌ی سوم سال معمولاً زمان مهمی برای عرضه‌ی دستگاه‌های جدید محسوب می‌شود. اپل در این بازه‌ی زمانی، دو مدل آیفون جدید عرضه کرده که تأمین موجودی نمایشگرهای OLED آن‌ها برعهده‌ی سامسونگ است. در نتیجه، آیفون‌های جدید اپل به احتمال فراوان در افزایش سود سامسونگ تاثیرگذار بوده‌اند.

این روزها افراد زیادی به دنبال یادگیری کدنویسی هستند اما هیچ ایده‌ای در مورد هدف خود ندارند. قطعا اگر برنامه‌نویس‌ها از هدف خود آگاه باشند به خوبی می‌توانند از این راه به درآمد برسند، اما تعداد زیادی از افراد بدون داشتن هیچ ذهنیتی این کار را شروع می‌کنند.

در طی چند سال گذشته یک شعار گمراه‌کننده به شدت رواج پیدا کرده است: هر شخصی می‌تواند کدنویسی را یاد بگیرد بنابراین همه باید یک زبان برنامه‌نویسی محبوب را یاد بگیرند. تازه‌واردها فکر می‌کنند با گذراندن چند ماه وقت در Codecademy و FreeCodeCamp می‌توانند تبدیل به یک کدنویس ماهر شوند.

اما این حقیقت ندارد. در واقع بسیاری از افرادی که به دنبال برنامه‌نویسی می‌روند از انتخاب آن پشیمان می‌شوند، دلیل اصلی این پشیمانی این است که برنامه‌نویسی طبق انتظار و ذهنیت آن‌ها نیست و خیلی سریع گیج می‌شوند. برای اجتناب از قرار گرفتن در این موقعیت‌ها در ابتدا باید چند سؤال را از خود بپرسید و با خود صادق باشید.

 هسته‌ی اصلی برنامه‌نویسی فرآیند حل مسأله است. این فرآیند ابعاد زیادی دارد اما عامل اصلی موفقیت هر برنامه‌نویس، انگیزه‌ و محرک ذاتی و درونی او برای خلق مسئله و برطرف کردن خطا است.

می‌گویند یک برنامه‌نویس معمولا ۱۰ درصد از زمان خود را صرف نوشتن باگ و ۹۰ درصد را صرف اشکال‌زدایی و برطرف کردن باگ‌ها می‌کند و هر شخصی که کدنویسی را به شکل جدی تجربه کرده باشد می‌تواند با این ذهنیت ارتباط برقرار کند. پس برنامه‌نویسی در واقع هنر اشکال‌زدایی است.

هر کسی می‌تواند دستورالعمل‌های یک زبان برنامه‌نویسی را یاد بگیرد و با جزئیات دقیق محیط توسعه‌ی یکپارچه (IDE) آشنا شود. هر شخصی می‌تواند به ایده‌ی یک اپلیکیشن جدید فکر کند؛ اما در مواجهه با خطا چه واکنشی نشان می‌دهد؟ در این مرحله به یک شخصیت خاص و ویژه نیاز است.

برنامه‌نویس موفق کسی است که بتواند در مواجهه با یک خطای عجیب کامپایلر، یک کتابخانه‌ی کد پر از اشکال، یا یک ویژگی زبانی گیج‌کننده به دنبال پاسخ باشد. برنامه‌نویس موفق کسی است که ساعت‌ها وقت خود را صرف پیدا کردن یک راه‌حل کند و تا زمانی که راه‌حل موردنظر را پیدا نکرده ناامید نشود.

می‌توان از یک زاویه‌ی دیگر هم به برنامه‌نویسی نگاه کرد: انگیزه‌های بیرونی در مقابل انگیزه‌های درونی. آیا به خاطر پاداش به دنبال برنامه‌نویسی هستید؟ یا به خاطر علاقه این کار را انجام می‌دهید؟ اگر علاقه‌ای به برنامه‌نویسی نداشته باشید مسیر درستی را انتخاب نکرده‌اید.

آیا به دنبال خلق کردن هستید؟

اغلب تازه‌کارهای برنامه‌نویسی همان سال اول این کار را رها می‌کنند. با اینکه دلایل زیادی برای تسلیم شدن وجود دارد اما شاید مهم‌ترین دلیل گیج شدن در منحنی یادگیری و تضعیف روحیه باشد.

برنامه‌نویسی یک رشته‌ی گسترده با صدها زبان و حوزه‌ی قابل بررسی است. در هر زمینه‌ای با هزاران کتابخانه و فریم‌ورک مختلف روبه‌رو می‌شوید و به الگوهای سطح بالایی می‌رسید که در موقعیت‌های مختلف قابل پیاده‌سازی هستند.

به طور خلاصه، هرگز نمی‌توانید برنامه‌نویسی را به صورت کامل یاد بگیرید بنابراین باید هدف دقیق خود را مشخص کنید. شاید یک برنامه‌نویسی گرافیک سه‌بعدی در ساخت وب‌سایت هیچ تجربه‌ای نداشته باشد یا بهترین کدنویس هوش مصنوعی هیچ ذهنیتی در مورد ساخت اپلیکیشن‌های موبایل نداشته باشد.

قبل از شروع به یادگیری کدنویسی، در مورد هدف خود به صورت دقیق فکر کنید. اگر به دنبال ساخت وب‌سایت هستید، انرژی خود را متمرکز بر یادگیری جاوا اسکریپت کنید. اگر می‌خواهید اپلیکیشن‌های OS X بسازید، بهتر است سوئیفت را یاد بگیرید. اگر می‌خواهید بازی‌سازی کنید #C و یونیتی را بیاموزید

شاید یک مجموعه مفاهیم که برای یک شخص مهم تلقی می‌شوند برای شخص دیگر بی‌اهمیت باشند. برای مثالمعماری MVC برای برنامه‌نویسی وب ضروری است درحالی‌که الگوی مؤلفه‌، موجودیت برای توسعه‌دهندگان بازی مفید است.

نکته‌ی اصلی این است که هدف نهایی شما (وب‌سایت، بازی یا موارد دیگر)، مسیر یادگیری را مشخص می‌کند بنابراین لازم است از ابتدا با این مسیر آشنا شوید. مطمئنا همیشه می‌توانید مسیر خود را تغییر دهید و در زمینه‌های دیگر به کسب تجربه بپردازید، اما وقتی هدف واحدی داشته باشید برنامه‌نویسی و کدنویسی آسان‌تر خواهد شد.

سرگرمی یا شغل؟

آیا می‌خواهید پروژه‌های کدنویسی را صرفا برای پر کردن وقت آزاد خود انجام دهید یا قصد دارید برای کار تمام وقت وارد صنعت برنامه‌نویسی شوید. پاسخ به این سؤال تأثیر زیادی بر موضوع مطالعه، روش مطالعه یا مسیر کلی پیشرفت شما خواهد داشت.

شاید هدف شما ساخت یک بازی ویدئویی باشد. شغل خود به عنوان یک حسابدار را دوست دارید و قصد ترک آن را ندارید و می‌خواهید در روزهای آخر هفته روی یک پروژه‌ی برنامه‌نویسی هم کار کنید. در این صورت می‌توانید هر زبان یا موتور مورد علاقه‌ی خود را یاد بگیرد. تا وقتی که هدف شما صرفا سرگرمی باشد چه تفاوتی خواهد داشت؟

از سوی دیگر اگر می‌خواهید به عنوان یک شغل به توسعه‌ی بازی‌های ویدئویی بپردازید باید به طور جدی به یادگیری یک زبان یا موتور مثل C++، Unreal Engine 4 یا جاوا و LibGDX بپردازید. اگر هم به دنبال توسعه‌ی بازی با استفاده از Ruby و Gosu هستید نمی‌توانید به صورت جدی بازی‌سازی را دنبال کنید.

مدرک دانشگاهی می‌تواند به کمک شما بیاید اما وجود آن ضروری نیست. اینترنت به عنوان منبع خودآموزهای عالی، کتاب‌های رایگان برنامه‌نویسی و دوره‌های رایگان است و دانشگاه به عنوان محلی برای برقراری ارتباط با افراد متخصص و ورود به بازار کار می‌تواند مفید باشد. پس صرف‌نظر از این‌که برنامه‌نویسی را به عنوان یک شغل یا سرگرمی انتخاب می‌کنید، باید زمان زیادی را صرف تمرین کنید.

تا چه اندازه به دنبال آن هستید؟

برنامه‌نویسی کار دشواری است. صرفا یادگیری کدنویسی (به این دلیل که از هر فرآیند دیگری دشوارتر است) یا اشکال‌زدایی (به این دلیل که اغلب خطاها تقریبا مستقیم هستند) کار سختی نیست، بلکه کل فرآیند برنامه‌نویسی نیاز به اراده و استقامت بالایی دارد.

هر پروژه‌ی کدنویسی ترکیبی از برنامه‌نویسی و اشکال‌زدایی است؛ دو فرآیندی که از نظر ذهنی به انرژی زیادی نیاز دارند. هر پروژه، ماراتونی از حل مسئله است و با پیچیده‌تر شدن مسائل خم شدن زیر بار آن‌ها ساده‌تر خواهد شد. حتی اگر بگویند یادگیری برنامه‌نویسی زیاد هم سخت نیست، برای رسیدن به قله به اطلاعات زیادی نیاز خواهید داشت. برنامه‌نویسی مثل یک تردمیل بی‌پایان از مفاهیم، الگوها، زبان‌ها و ابزار جدید است. بسیار سرگرم‌کننده و جذاب و درعین‌حال بسیار هم خسته‌کننده است.

اما سخت‌ترین بخش کار، این است که همیشه احساس می‌کنید به‌اندازه‌ی کافی خوب عمل نمی‌کنید. حتی پس از هزاران ساعت تجربه و تمرین هنوز هم ممکن است احساس کنید چیزی نمی‌دانید. مربیان و همکار‌ها می‌توانند در شرایط سخت، به شما کمک کنند اما نیاز به اراده‌ی آهنین دارید.

به همین دلیل پشتکار، ویژگی اصلی بهترین برنامه‌نویس‌ها است. صرف‌نظر از استرس بالای برنامه‌نویسی باید سعی کنید در مسیر خود مصمم باشید. برای یادگیری هر زبان جدید یا روبه‌رو شدن با خطاها یا اشکال‌های متعدد و هر پروژه‌ای که سختی‌های منحصربفردی داشته باشد، باید عزم خود را جزم کنید.

بدون پشتکار، کارتان تمام است و متأسفانه اغلب اوقات این اتفاق برای برنامه‌نویس‌ها رخ می‌دهد. به عنوان یک خبر خوب، این ناامیدی همیشگی نیست. حتی اگر مشکلاتی سر راهتان قرار گرفت، بدانید که همیشه راهی برای غلبه بر آن‌ها وجود دارد.

بسته به پاسخ‌هایی که به این سؤال‌ها دادید می‌توانید تشخیص دهید برنامه‌نویسی برایتان مناسب است یا دقیقا خلاف انتظارات و ذهنیت شماست. معمولا اغلب افراد برای برنامه‌نویسی ساخته نشده‌اند. اگر به این نتیجه رسیدید که برای این کار ساخته نشدید می‌توانید آن دسته از مشاغل فناوری را انتخاب کنید که نیازی به کد نویسی ندارند.

اچ‌پی (HP) که با نام هیولت پکارد (Hewlett-Packard) هم شناخته می‌شود، برندی آمریکایی بود که از سال ۲۰۱۵ به دو شرکت خصوصی مجزا با نام‌های HP Inc و HP Enterprise تقسیم شد. در این مقاله، به بررسی تاریخچه‌ی برند اصلی یعنی همان اچ‌پی می‌پردازیم که البته تاریخچه‌ی مشترک هر دو شرکت جدید نیز خواهد بود.

اچ‌پی به‌عنوان شرکت فعال در حوزه‌ی فناوری اطلاعات و ارتباطات شناخته می‌شود که فعالیتی بین‌المللی داشته و دفتر مدیریتی آن در پالو آلتو کالیفرنیا یا همان سیلیکون‌ولی مشهور واقع است. این شرکت که امروزه به‌عنوان طراح، سازنده و فروشنده‌ی محصولات سخت‌افزاری،‌ نرم‌افزاری و خدمات تجاری متعددی شناخته می‌شود، کار خود را از یک گاراژ کوچک با ظرفیت یک خودرو در همین پالو آلتو شروع کرد.

مرکز مدیریت اج پی در پالو آلتو کالیفرنیا

بیل هیولت و دیوید پکارد مؤسسان اچ‌پی بودند. اولین محصولات تولیدشده توسط این شرکت، دستگاه‌های اندازه‌گیری الکتریکی بودند. این شرکت در نزدیک به یک قرن فعالیت خود، سال‌های اوج و فرود بسیاری داشته و در بازه‌هایی به‌عنوان برترین فروشنده‌ی کامپیوتر در جهان نیز شناخته شده است. اچ‌پی حتی به‌ خاطر رشد و درآمد بالا در سال ۲۰۰۹ در رتبه‌ی ۹ لیست فورچن ۵۰۰ قرار گرفت.

تاریخچه‌ی تأسیس

همان‌طور که گفته شد، تاریخچه‌ی اچ‌پی با سیلیکون‌ولی گره خورده است. این شرکت در منطقه‌ای تأسیس شد که امروزه به‌ عنوان پیشگام خط مقدم دنیای فناوری و محل تولد اکثر فناوری‌های ساختارشکن امروزی شناخته می‌شود. البته در دهه‌ی ۱۹۳۰ که بیل هیولت و دیو پکارد در دانشگاه استنفورد با هم آشنا شدند، این منطقه بیشتر به کشاورزی و باغبانی معروف بود و این دو متخصص، اولین نشانه‌های فناوری را به آن وارد کردند.

دیوید پکارد در سال‌های جوانی

این دو دانش‌آموخته‌ی استنفورد برای شروع کار خود از یک گاراژ کوچک در خیابان ادیسون پالو آلتو استفاده کردند. مکانی تاریخی که امروز به‌ عنوان محل تولد سیلیکون‌ولی شناخته می‌شود. این دو نفر پیش از تأسیس شرکت خود در شرکت‌های متفاوتی کار می‌کردند. دیو در جنرال الکتریک کار می‌کرد و با وجود دور شدن نسبی از بیل و ازدواج در نیویورک، هنوز با او در تماس بود. در نهایت استاد آنها، فرد ترمن پیشنهاد داد که این دو نفر، شرکت مستقل خود را با تمرکز بر فناوری‌های جدید تأسیس کنند.

پس از این پیشنهاد، دیو به همراه همسرش و کمی تجهیزات ساخت‌وساز مانند دریل به کالیفرنیا رفت. بیل در آن زمان به‌ دنبال محلی برای زندگی این زوج جوان بود و توانست خانه‌ای را در پلاک ۳۶۷ خیابان ادیسون به قیمت ۴۵ دلار در هر ماه اجاره کند. دیو و همسرش در اتاق اصلی خانه زندگی می‌کردند و بیل نیز در کلبه‌ای کوچک در حیاط پشتی ساکن بود. اما نقطه‌ی مثبت اصلی این خانه، گاراژ کوچک آن بود که برای شروع این دو مهندس، عالی به‌نظر می‌رسید.

بیل هیولت در سال‌های جوانی

گاراژ جدید بیل و دیو به‌ غیر از فضا، زمین بتنی و میز کار ساده، امکانات دیگری نداشت. این دو نفر نمونه‌های اولیه‌ی محصولات خود را در این فضای کوچک ساختند و به‌عنوان اولین محصول، یک دستگاه پزشکی با قابلیت تولید حرارت تولید کرده و آن را به کلینیک پالو آلتو فروختند. دستگاه دیگر، برای کمک به منجمان ساخته شد و به آنها در نصب دقیق تلسکوپ کمک می‌کرد.

علاوه‌ بر این محصولات، اولین نوآوری‌ها و اختراعات نیز به‌مرور جای خود را در آن گاراژ مشهور پیدا کردند. اختراعاتی جالب که بعضا ارتباطی نیز با هم نداشتند. یک تیونر سازدهنی، سنسور شاخص برای استفاده در سالن‌های بولینگ و چشم الکتریکی برای استفاده در سیفون سرویس بهداشتی، از اختراعات اولیه‌ی این گروه کوچک بودند.

گاراژ مشهور هیولت و پکارد

ترمن یک کرسی تدریس در دانشگاه استنفورد برای دیو مهیا کرد و بیل نیز به‌عنوان دستیار تحقیقاتی به کار خود ادامه می‌داد. در آن زمان، جریان اصلی درآمد برای شرکت، توسط همسر دیو یعنی لوسیل تأمین می‌شد که به‌عنوان منشی در استنفورد کار می‌کرد. علاوه‌ بر گاراژ، بخش‌های دیگر خانه مانند اجاق گاز و میز پذیرایی نیز به‌مرور به کمک شرکت آمدند. پس از مدتی بیل نیز ازدواج کرد و کلبه‌ی کوچکش در حیاط پشتی به دفتر شرکت تبدیل شد.

دیو و بیل همیشه عقیده داشتند که باید محصولی با ارزش افزوده‌ی بالا برای مشتریان خود تولید کنند. اولین قدم بزرگ آنها در این مسیر، طراحی و ساخت دستگاهی برای اندازه‌گیری فرکانس صدا بود. این دستگاه اولین خط تولید جدی این شرکت کوچک را به‌وجود آورد. نام این اسیلاتور نیز Model 200A انتخاب شد. آنها با این نام می‌خواستند خود را شرکتی بزرگ و باسابقه با خط تولید متنوع نشان دهند.

اسیلاتور Model 200A اولین محصول رسمی هیولت پکارد

اولین محصول این استارتاپ، از لحاظ قیمت و کیفیت، رقبای آن زمان خود را کنار زد. محصولات دیو و بیل تنها ۵۵ دلار قیمت داشت و بهترین ابزار برای تولید فرکانس با کیفیت بالا به‌شمار می‌رفت. درحالی‌ که محصولات آن زمان بازار، کیفیتی ناپایدار و قیمت بالای ۵۰۰ دلاری داشتند.

در آن زمان مهندسان صدا از اسیلاتورها برای آزمایش فرکانس‌های صوتی استفاده می‌کردند و یکی از مهندسان شرکت بزرگ والت دیزنی به محصول 200A علاقه‌مند شد. بیل و دیو تغییراتی در طراحی و کارایی محصول خود ایجاد کردند و با عقد قراردادی با دیزنی، ۸ محصول جدید با نام 200B به آنها فروختند.

آگهی تبلیغاتی اسیلاتور هیولت پکارد

سرانجام پس از مدتی فعالیت به‌ صورت پروژه و محصولات اولیه،‌ بیل و دیو سرمایه‌های کسب‌شده را جمع‌آوری کردند و در اول ژانویه‌ی سال ۱۹۳۹ شرکت خود را تأسیس کردند. انتخاب بین نام هیولت-پکارد یا پکارد-هیولت نیز با استفاده از سکه معلوم شد و در نهایت، نام هیولت-پکارد برای شرکت جدید انتخاب شد. بیل و دیو یک سال دیگر در گاراژ خود کار کردند تا این که با استخدام دو کارمند جدید،‌ نیاز به گسترش احساس شد و شرکت هیولت-پکارد به دفتر جدید خود در Page Mill Road نقل مکان کرد.

اولین دفتر رسمی هیولت پکارد

نکته‌ی قابل توجه این است که اچ‌پی از همان سال‌های اولیه، توجه ویژه‌ای به کارمندان و حقوق آنها داشت. آنها در سال ۱۹۴۰ ایده‌ی اهدای سهام را اجرا کرده و در سال ۱۹۴۲ نیز به‌عنوان یکی از اولین شرکت‌ها، برنامه‌ی بیمه‌ی سلامتی کارمندان را طراحی کردند. 

گسترش فعالیت

اولین تغییر ساختاری به‌صورت ثبت قانونی شرکت در سال ۱۹۴۷ انجام شد و دیوید به‌ عنوان رئیس و بیل به‌عنوان معاون شرکت انتخاب شد. دهه‌ی ۱۹۵۰ با رشد سریع برای اچ‌پی و منطقه‌ی پالو آلتو همراه بود. باغ‌هایی که زمانی به‌ عنوان هویت این منطقه شناخته می‌شدند، به‌مرور جای خود را به خیابان‌ها و شرکت‌هایی دادند که برای کشف فرصت جدید تأسیس شدند.

در آن سال‌ها ورود اچ‌پی به زمینه‌های جدید صنعت فناوری مانند امواج مایکروویو نیز کلید خورده بود. حرکت بعدی فعالیت جدی‌تر در زمینه‌ی اندازه‌گیری فرکانس‌ها بود که در سال ۱۹۵۱ و با معرفی شمارنده‌ی فرکانس سریع524A انجام شد.

شمارنده‌ی سریع فرکانس 524 A

جمعیت شهر در طول یک دهه بیش از دو برابر شد و پالو آلتو به‌ مرور مسیر خود را برای تبدیل شدن به مرکز فناوری طی می‌کرد. سال ۱۹۵۷، نقطه‌ی عطف بعدی در تاریخ اچ‌پی بود و آنها در ۶ نوامبر آن سال، عرضه‌ی عمومی سهام با مبلغ ۱۶ دلار برای هر سهم را اجرا کردند. این ipo به دو دلیل انجام شد. دلیل اول توسعه‌ی ملکی و سرمایه‌ای شرکت و دلیل دوم، ایجاد امکان برای به‌اشتراک‌گذاری سهام میان کارمندان بود. در سال ۱۹۶۱ سهام اچ‌پی وارد بازار بورس نیویورک شد.

از محصولات ماندگاری که در آن سال‌ها توسط اچ‌پی معرفی شدند، می‌توان به اولین اسیلوسکوپ این شرکت در سال ۱۹۵۶ اشاره کرد که خط محصولات اندازه‌گیری و آزمایش این شرکت را بیش از پیش قوی کرد. سینتسایزرفرکانس HP 5100A محصول بعدی شرکت بود که در سال ۱۹۶۳ قدرت آنها را در این بخش از صنعت به رخ کشید.

ساعت اتمی اچ‌پی

اولین شرکتی که به‌صورت خرید به مجموعه‌ی اچ پی اضافه شد، F. L. Moseley نام داشت. آنها در صنعت گرافیک فعال بودند و پایه‌های ورود اچ‌پی به صنعت تولید پرینتر را در سال ۱۹۵۸ بنا کردند. فعالیت‌های بین‌المللی اچ‌پی نیز در همین سال‌ها شروع شد و آنها در اولین قدم یک مرکز بازاریابی در ژنو و یک کارخانه‌ی تولیدی در بوبلینگن آلمانتأسیس کردند. هدف بعدی آسیا بود که در سال ۱۹۶۳ و با تأسیس شرکتی با نام  Yokogawa-Hewlett-Packard محقق شد. البته مرکز تولیدی اصلی پیش از آن و در سال ۱۹۵۷ در پارک تحقیقاتی استنفورد در پالو آلتو راه‌اندازی شده بود.

خرید بزرگ بعدی در تاریخ اچ‌پی، زمینه‌ها را برای ورود آنها به صنعت پزشکی هموار کرد. این شرکت در سال ۱۹۶۱ شرکت Sanborn را خریداری کرد که پس از مدتی، یکی از پردرآمدترین زمینه‌های فعالیت این شرکت را شامل شد. البته در سال ۲۰۰۰ این بخش از شرکت جدا شد. گسترش فعالیت‌های اچ پی در زمینه‌های مختلف باعث شد تا این شرکت در سال ۱۹۶۲ به لیست مشهور فورچن ۵۰۰ راه پیدا کرده و در رتبه‌ی ۴۶۰ قرار گیرد.

دستگاه‌های مخصوص اچ‌پی مخصوص امواج مایکروویو

یکی از محصولات انقلابی HP که در سال ۱۹۶۴ متولد شد، ساعت اتمی این شرکت با نام 5060A بود که استانداردی جدید را در تنظیم ساعت جهانی و بین‌المللی ارائه کرد. دو سال بعد، آزمایشگاه‌های تخصصی این شرکت برای تحقیق و توسعه و هموار کردن مسیرهای جدید تجارت، تأسیس شدند. از اولین دستاوردهای این مراکز تحقیق و توسعه می‌توان به لامپ‌های LED تجاری اشاره کرد که اولین بار توسط اچ‌پی معرفی شدند. از اولین کاربردهای این لامپ‌ها می‌توان به صفحات نمایش با قابلیت نشان دادن اعداد و حروف و چراغ‌های راهنمایی اشاره کرد.

سال ۱۹۶۶،‌ میزبان یکی از نقاط عطف مهم دیگر تاریخ اچ‌پی نیز بود. این شرکت در آن سال اولین کامپیوتر خود را با نام HP2116A معرفی کرد که به‌ عنوان ابزاری همه‌کاره برای کنترل و تنظیم دستگاه‌‌‌های مختلف قابل برنامه‌ریزی اچ‌پی کار می‌کرد. این کامپیوتر یکی از اولین نمونه‌های Plug and Play تاریخ بود که با تعداد زیادی تجهیزات و دستگاه‌های آزمایشی HP هماهنگ می‌شد. کامپیوتر اچ‌پی به مشتریان امکان می‌داد تا تنظیمات دستگاه‌ها را با برنامه‌های جدید انجام دهند.

پارک تحقیقاتی استنفورد

دو سال بعد، اچ‌پی بار دیگر خود را به‌عنوان پیشگام صنعت فناوری به جهان معرفی کرد. آنها اولین کامپیوتر شخصی تاریخ را که یک ماشین‌‌حساب مهندسی رومیزی بود، در این سال و با نام HP 9100A معرفی کردند. این ماشین حساب، برنامه‌ها را روی کارت‌های مغناطیسی ذخیره می‌کرد و در حل مسائل مهندسی و ریاضی، سرعتی ۱۰ برابر رقبای آن سال‌ها داشت.

صنعت لیزر نیز از نفوذ قوی این شرکت آمریکایی در امان نماند. آنها در سال ۱۹۷۱ یک ابزار اندازه‌گیری دقیق بر مبنای این فناوری تولید کردند. این ابزار به‌سرعت جای خود را در صنعت تولید ریزپردازنده‌ها باز کرد. با استفاده از همین فناوری، کمی بعد ابزارهای نظارتی الکترونیکی بر مبنای لیزر نیز معرفی شدند.

اولین کامپیوتر شخصی HP 9100A

دهه‌ی ۱۹۷۰ با توسعه‌ی هرچه بیشتر فعالیت‌ها در خارج از مرزهای ایالات متحده همراه بود تا اینکه در سال ۱۹۷۵، اچ‌پی به یک شرکت کاملاً بین‌المللی تبدیل شده و درآمد آنها از منابع خارجی،‌ از درآمد داخل آمریکا بیشتر شد. در همان سال‌ها و با افزایش سریع فعالیت شرکت‌های فناوری در منطقه‌ی پالو آلتو و سانتا کلارا، اصطلاح سیلیکون‌ولی نیز توسط رسانه‌ها متولد شد.

HP همراه با توسعه‌های زیرساختی و ورود به بازارهای جدید،‌ مبانی مدیریتی را نیز از توسعه بی‌بهره نمی‌گذاشت. آنها به‌عنوان اولین شرکت آمریکایی در سال ۱۹۷۳ قانون ساعت کار منعطف را در شرکت اجرا کردند که یک حرکت انقلابی در جهت بهبود شرایط نیروی انسانی بود. به‌علاوه، بیل و دیو به‌عنوان بنیان‌گذاران شرکت،‌ حضور در بخش‌های تولید و دیدار مستقیم با کارمندان و کارگران را جزو برنامه‌ی روتین خود قرار داده بودند.

گاراژ هیولت و پکارد به‌عنوان محل تولد سیلیکون‌وی شناخته می‌شود

سلطه بر بازار الکترونیک

ورود اچ‌پی به بخش‌های جدید بازار الکترونیک هیچ‌گاه در قرن بیستم متوقف نشد. آنها پس از موفقیت در عرضه‌ی اولین کامپیوتر شخصی،‌ حوزه‌ی کسب‌وکار را هدف قرار دادند و در سال ۱۹۷۲، اولین کامپیوتر مخصوص این حوزه را با توانایی پردازش داده به‌صورت غیرمتمرکز با نام HP 3000 معرفی کردند.

کامپیوتر تجاری HP 3000

تجربه‌ی بالا در تولید محصولات کامپیوتری،‌ اچ‌پی را در بازار ماشین‌حساب‌ها نیز به بازیگری بزرگ تبدیل کرده بود. آنها در همان سال، اولین ماشین حساب مهندسی دستی جهان را با نام HP-35 به بازار عرضه کردند که یک محصول انقلابی در این بازار بود. رسانه‌ی فوربز به‌ سرعت این محصول را در لیست انقلابی‌ترین محصولات کل تاریخ جای داد. دو سال بعد، نسخه‌ی قابل برنامه‌ریزی این ماشین‌حساب نیز با نام HP-65 به بازار عرضه شد.

در میان شرکت‌های فعال در دنیای فناوری و الکترونیک، رقابتی جدی بر سر اولین بودن در تولید دستبندهای هوشمند وجود دارد. در این میان کاسیو محصولات متنوعی معرفی کرده اما اچ‌پی نیز از این رقابت دور نبوده است. آنها در سال ۱۹۷۷ محصولی با نام HP-01 معرفی کردند که ترکیبی از ساعت مچی، ماشین‌حساب و تقویم شخصی بود.

ماشین حساب مچی HP

کامپیوترهای شخصی اچ‌پی نیز در سال‌های گسترش سلطه‌ی این شرکت بر بازار، با پیشرفت‌های قابل توجهی روبرو بودند. HP-85 یکی از این محصولات بود که با پیشرفت‌هایی جدی به بازار عرضه شد. بخش ماشین‌حساب‌ها نیز با معرفی محصول اختصاصی کسب‌وکارها و مأموریت‌های مالی به نام HP-12C شاهد پیشرفت جدیدی بود. پیشرفت بعدی در این زمینه، معرفی یکی از اولین کامپیوترها همراه با نام HP-75C بود که قابلیت اتصال به درایوهای کاست دیجیتال و همچنین پرینتر را داشت.

اچ‌پی در سال ۱۹۸۳ اولین کامپیوتر شخصی مجهز به صفحه‌نمایش لمسی خود را با نام HP-150 معرفی کرد. در ادامه‌ی این پیشرفت‌ها، اولین لپ‌تاپ این شرکت نیز در سال ۱۹۸۴ و با نام HP-110 به بازار عرضه شد. صرف‌نظر از تمامی این محصولات، یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌های اچ‌پی که به لطف آزمایشگاه‌های تخصصی آن اجرا شد، فناوری جوهرافشان یا Inkjet بود که در سال ۱۹۸۴ در پرینترهای این شرکت استفاده شد تا کیفیت بالای پرینت شخصی به کاربران ارائه شود. در همان سال پرینتر شخصی لیزری این شرکت نیز با برند HP LaserJet معرفی شد.

اولین لپ‌تاپ HP

پیشرفت‌های اچ‌پی در معرفی محصولات و فناوری‌های جدید در شاخه‌های مختلف الکترونیک در سال‌های پایانی دهه‌ی ۱۹۸۰ نیز ادامه داشت. آنها اولین سرور جهان مجهز به پردازنده‌های با فناوری x86 را در سال ۱۹۸۹ معرفی کردند. این سرورها که با نام Compaq System Pro عرضه شدند، نقطه‌ی عطفی در بهبود خدمات سرورهای از لحاظ پایداری،‌ ظرفیت و قدرت پردازش بودند.

نوآوری‌های سال‌های پایانی قرن بیستم

با شروع دهه‌ی ۱۹۹۰، تمرکز اچ‌پی روی پرینترها و خصوصا بازار مصرف‌کننده بیش از پیش شد. آنها در سال ۱۹۹۱ پرینتر رنگی HP DeskJet 500C را معرفی کردند که با به‌کارگیری نتایج تحقیقات بخش آزمایشگاهی، مصرف و هزینه‌ی رنگ آن به مقدار قابل‌توجهی کاهش یافته بود. در واقع این محصول، انقلابی را در صنعت پرینترهای رنگی مخصوص مصرف‌کننده ایجاد کرد و خرید آنها را برای قشر گسترده‌تری از مردم ممکن ساخت.

در همان سال، پیشرفت بزرگ دیگری این بار در صنعت کامپیوترهای همراه محقق شد. HP 95 LX یک محصول همراه بود که با قدرت بالا کارهای یک کامپیوتر شخصی را به‌ خوبی انجام می‌داد. فعالیت در این بخش با جدیت بیشتر در سال‌های بعدی ادامه یافت و در سال ۱۹۹۳، OmniBook 300 با ظرفیت بالای باتری، یک محصول پرطرفدار در بازار لپ‌تاپ‌ها شد. در همان سال، دیو پکارد از سمت ریاست هیئت مدیره‌ی اچی‌پی استعفا داد. او در سال ۱۹۹۶ از دنیا رفت.

هیولت در کنار کارمندان بخش تحقیق و توسعه

توسعه‌ی فعالیت‌ها و تمرکز بر بخش پرینتر و دستگاه‌های مشابه، اچ‌پی را به بازیگر اصلی این صنعت تبدیل کرده بود. آنها در سال ۱۹۹۴ اولین محصول چندکاره‌ی تجاری را با نام OfficeJet به بازار عرضه کردند که ترکیبی از دستگاه‌های پرینتر، فاکس و فتوکپی بود. اولین محصول جدی با تمرکز روی کاربران خانگی نیز یک سال بعد به‌صورت یک کامپیوتر مجهز به کیس و با نام Pavilion PC معرفی شد. برند پاویلیون در سال‌های بعد در بسیاری از محصولات این شرکت استفاده شد.

تمرکز اچ‌پی بر محصولاتی همچون پرینتر، کامپیوترهای شخصی، فناوری‌های نورپردازی و پردازش، باعث شد تا آنها بخش قدیمی خود را در حوزه‌ی ابزارهای اندازه‌گیری از شرکت جدا کنند. این بخش در سال ۱۹۹۹ و تحت عنوان Agilent Technologies از اچ‌پی جدا شد.

یکی از اولین ماشین‌حساب‌های مهندسی اچ‌پی

سال‌های اخیر و وضعیت کنونی برند اچ‌پی

نزدیک به دو دهه از قرن ۲۱ گذشته و اچ‌پی در این سال‌ها فراز و فرودهای متعددی را مشاهده کرده است. آنها با شروع قرن ۲۱ با برنامه‌ای جدی وارد حوزه‌ی نانوتکنولوژی شدند. تیم‌های بزرگی از شیمی‌دان‌ها، فیزیک‌دان‌ها، مهندسان و دانشمندان علوم کامپیوتر برای به‌کارگیری فناوری‌های مولکولی و نانو در صنعت کامپیوتر، در این شرکت گردهم آمدند.

یکی از دستاوردهای این تیم تحقیقاتی،‌ چگال‌ترین حافظه‌ی الکترونیکی تا آن زمان بود. این دستاورد، یک حافظه‌ی ۶۴ بیتی بود که با استفاده از سوئیچ‌‌های مولکولی کار می‌کرد. ابعاد این حافظه به‌قدری کوچک بود که بیش از ۱۰۰۰ عدد از آن در سر تار موی انسان قابل پیاده‌سازی بودند. اتفاق مهم دیگر در شروع این قرن، ادغام دو شرکت بزرگ اچ‌پی و Compaq بود که در سال ۲۰۰۲ انجام شد. این شرکت جدید بیش از یک میلیارد کاربر داشت و در ۱۶۲ کشور جهان فعالیت می‌کرد. نماد سهام شرکت نیز برای نشان دادن این ادغام به HPQ تغییر کرد.

مرکز تحقیق و توسعه‌ی اچ‌پی در فرانسه

تمرکز جدی اچ‌پی روی خدمات سرورها و مراکز داده در دهه‌ی ۲۰۰۰ نیز ادامه داشت. آنها دستاوردهای متعددی از جمله ماژول‌های بلید سرور HP Proliant معرفی شدند که انعطاف‌پذیری، مقیاس‌پذیری و کاهش فضا در طراحی سرور را به‌همراه داشتند و تا سال ۲۰۰۵، بیش از ۱۰ میلیون عدد از آنها فروخته شد. Blade System فناوری بعدی در این زمینه بود که بیش از پیش،‌ فرآیند پیاده‌سازی سرورها و پایگاه‌های داده را آسان می‌کرد. برای اجرای هرچه بهتر ساختارهای سروری، اچ‌پی محصولات دیگری همچون سیستم‌های هوشمند خنک‌سازی را نیز معرفی کرد تا سبد کاملی از خدمات و محصولات را در بخش سرور ارائه دهند.

دهه‌ی ۲۰۰۰ علاوه‌ بر معرفی محصولات و فناوری‌های جدید، با خرید و ادغام شرکت‌های متعدد با اچ‌پی نیز همراه بود. آنها علاوه‌ بر کامپک، شرکت‌های متعددی همچون Snapfis در حوزه‌ی خدمات عکس آنلاین، Scitex visionدر حوزه‌ی پرینترهای عریض و فوق عریض، Mercury در حوزه‌ی نرم‌افزارهای مخصوص کسب‌وکار، EDS در حوزه‌ی خدمات فناوری، 3Com در حوزه‌ی سوئیچ‌های مخصوص شبکه، 3PAR در حوزه‌ی خدمات ذخیره‌سازی و ArcSight و Fortify در حوزه‌ی امنیت را خریداری کردند.

ماژول حرفه‌ای سرور Blade System

در آن سال‌ها محصولات مخصوص مصرف‌کننده نیز با سرعت و دقت بالایی توسط اچ‌پی به بازار عرضه می‌شدند. یکی از این محصولات به‌یادماندنی، کامپیوتر All in one این شرکت با نام TouchSmart PC بود که در سال ۲۰۰۷ معرفی شد. برند Voodoo دو سال بعد توسط اچ‌پی خریداری شد تا محصولات این شرکت در بازار لپ‌تاپ‌ها با طراحی و کیفیت بالاتری عرضه شوند. از همان سال، برند Envy به‌‌عنوان یکی از خطوط تولید لپ‌تاپ اچ‌پی معرفی شد.

با شروع دهه‌ی ۲۰۱۰، فعالیت اچ‌پی در تمامی زمینه‌ها از خدمات و محصولات سرور تا محصولات مخصوص مصرفت‌کننده، وارد فاز جدید و حرفه‌ای‌تری شد. آنها اولین نمونه‌های از خدمات و محصولات سرورهای نسل جدید را با تمرکز بر کمترین آسیب به محیط زیست در سال ۲۰۱۱ معرفی کردند. قدم بزرگ بعدی، معرفی اولین ماوس کاملا بی‌سیم بود که بدون نیاز به دانگل بلوتوث و از طریق وای‌فای به لپ‌تاپ متصل می‌شد.

کوچکترین پرنتر چندکاره‌ی جهان از آخرین محصولات اچ‌پی

یکی از آخرین محصولات اچ‌پی در صنعت سرور و مراکز داده، سرورهای Moonshot هستند. این خانواده، اولین سرورهای با مصرف انرژی پایین و مجهز به پردازنده‌های کم‌مصرف موبایلی هستند. این محصولات تا ۸۹ درصد در مصرف انرژی، ۸۰ درصد در اشغال فضا و ۷۷ درصد در هزینه بهتر از سرورهای سنتی هستند. از دیگر نوآوری‌های این شرکت آمریکایی در سال‌های اخیر، معرفی سرویس Instant ink برای پرینترها است که سفارش جوهر را به‌ صورت اتوماتیک و توسط خود پرینتر به شرکت اعلام می‌کند.

اچ‌پی در این سال‌ها در حوزه‌ی نرم‌افزار نیز فعالیت‌هایی جدی داشته است. آنها در سال ۲۰۱۳ راهکار پشتیبان‌گیر هوشمند خود را با نام Data Protector معرفی کردند که فرآیند سنتی پشتیبان‌گیری از اطلاعات را کنار زده و آن را به‌صورت کاملا اتوماتیک با تمرکز بر بهینه‌سازی مصرف حافظه انجام می‌دهد. 

لوگوی Hewlett Packard Enterprise

این برند در سال‌های اخیر همواره با فناوری‌های روز کامپیوتری نیز هم‌گام بوده است. آنها در سال ۲۰۱۴، محصول خود را به نام sprout pc معرفی کردند که خانواده‌ای جدید از کامپیوترهای شخصی اچ‌پی با قابلیت‌های متنوع در زمینه‌ی واقعیت ترکیبی است. این کامپیوتر علاوه‌ بر تجهیزات معمول همه‌ی کامپیوترهای شخصی، مجهز به اسکنر سه‌بعدی نیز هست که اجسام را به مدل‌های سه‌بعدی در کامپیوتر تبدیل می‌کند.

سرانجام در سال ۲۰۱۴، تصمیم سرنوشت‌ساز اچ‌پی مبنی بر جدا کردن فعالیت‌ها و تشکیل دو شرکت خصوصی، نهایی شد. آنها در این تصمیم شرکت Hewlett Packard Enterprise را برای ارائه‌ی خدمات جاری، زیرساخت، نرم‌افزار و خدمات سمت سرور تأسیس کرده و HP Inc را نیز با حفظ لوگوی اصلی به‌عنوان شرکت محصولات سمت کاربر مانند کامپیوتر و پرینتر معرفی کردند.

اچ‌پی اسپکتر فولیو، یکی از آخرین محصولات برند HP

HPE در حال حاضر تحت مدیریت پاتریشیا روسو فعالیت می‌کند و در فهرست فورچن ۵۰۰ قرار دارد. آخرین آمارها درآمد این شرکت در سال ۲۰۱۷ را ۲۸.۸۷ میلیارد دلار اعلام کردند. مدیرعامل این شرکت نیز آنتونیو نری است. HP نیز تحت مدیریت چیپ برگ و مدیرعاملی دایان وایزلر فعالیت می کند. طبق آخرین آمار درآمد این شرکت نیز در سال ۲۰۱۷ حدود ۵۲ میلیارد دلار اعلام شده است. در حال حاضر برند HP در فهرست برترین برندهای فوربز در رتبه‌ی ۵۰ قرار دارد.

از محصولات شاخصی که در یکی دو سال اخیر از برند اچ‌پی در بخش مصرف‌کننده معرفی شده است، می‌توان به لپ‌تاپ‌های فوق حرفه‌ای سری اسپکتر، سری اومن، نمایشگرهای ایلایت دیزپلی و سری‌های جدید سری Envy از لپ‌تاپ‌ها اشاره کرد. 

کوین‌بیس یکی از صرافی‌هایی است که در زمینه‌ی ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کند. این شرکت به‌تازگی ویژگی جدیدی را برای سرمایه‌گذاران در این بخش معرفی کرد. این ویژگی به کاربران اجازه می‌دهد که سبدی از ۵ ارز دیجیتال (بیت‌کوین، بیت‌کوین‌کش ،اتریوم، اتریوم‌کلاسیک و لایت‌کوین) را خریداری کنند. این قابلیت بیشتر برای سرمایه‌گذاران جدید و مبتدی است درواقع کسانی که در خرید ارز های دیجیتال مردد هستند، می‌توانند سبدی از این ارز‌ها که قیمت آنها از ۲۵ دلار شروع می شود، خریداری کنند.

این اقدام آخرین تلاش شرکت کوین بیس برای افزایش کاربران خود بود. گرچه درحال‌حاضر این شرکت تعداد محدودی از ارز‌های دیجیتال را ارائه می‌دهد اما در هفته گذشته اعلام کرد که قصد دارد سیاست‌های خود را در این زمینه تغییر داده و پیشنهاد‌های بیشتری در دارایی‌های دیجیتال ارائه دهد.

با این تغییر، سرمایه‌گذاران انتخاب‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری در این بازار دارند. در حال حاضر شرکت‌های دیگری نیز که ارزش آنها به ۸ میلیارد دلار می‌رسد سرویس‌های مشابه برای سرمایه‌گذاران خود درنظر‌گرفته‌اند که آنها را در معرض طیف وسیعی از دارایی‌های دیجیتال قرار می دهد. این تغییرات موجب ایجاد اکوسیستم و پایگاهی برای کسانی می‌شود که می‌خواهند در این زمینه فعالیت کنند. با توجه به این اقدام‌ها کوین بیس باید فعالیت خود را در این فضای رقابتی بیشتر کند زیرا با اینکه تلاش‌های زیادی در این راستا انجام داده اما هنوز رتبه‌ی ۱۴ را در زمینه تبادل ار‌ز‌های دیجیتال دارد.

 آخرین اقدام این شرکت می‌تواند موجب ایجاد توانایی رقابت با بزرگترین شرکت‌های فعال در این صنعت شود. کوین‌بیس با جذب کاربران بیشتر به اکوسیستم، می‌تواند بازار خود را با ارائه محصولات بیشتر گسترش داده و در عین حال نیز سرمایه‌گذاران بیشتری را جذب‌کند.